مقدمه
درست زمانی که EA سال به سال نسخه های مشابه با اندکی پیشرفت از فرنچایز FIFA را رونمایی می‌کند، کونامی در آن سوی میدان سعی کرده تا کمی فرمول‌بندی خود را بهم بزند و از یک دنیای فانتزی به دنیای واقعی مهاجرت کند.PES که مدت‌ها طرفدارانش آن‌را به خاطر دیدار‌های پرگل و شوت‌های دوست داشتند اضافه شدن نام eFootball به ابتدای اسم همیشگی این سری یعنی Pro Evolution Soccer می‌خواهد بگوید که دوست دارد این سری را به عنوان یک ورزش الکترونیکی معرفی کند تا مخاطب خود را مجاب کند که این بازی در مسیری قرار داد که قرار است بیش از پیش به واقعیت نزدیک شود. باید دید که آیا این نسخه توانسته از یدک کشیدن این نام طولانی سربلند بیرون بیاید یا همه چیز در حد یک پیشوند باقی خواهد ماند.

بازی PES در این نسخه از شما می‌خواهد طوری بازی کنید و به گل برسید که در دنیا واقع می بایست بازی کرد و به گل رسید. دیگر حتی اگر لیونل مسی را تحت کنترل داشته باشید و پشت به دروازه صاحب توپ شوید نمی‌توانید توپ را به کنج دروازه بفرستید. بلکه باید با یک چرخش رو به دروازه بیاستید و فشار دفاع را از روی خود بردارید و بعد اقدام به شوت‌زنی کنید. از طرفی پاس‌های سرسام آور "پینبالی" را باید به فراموشی بسپارید و جایی پاس بدهید که تقریبا حتم دارید توپ به مقصد خواهد رسید. انیمیشن حرکتی بازیکنان، نحوه حرکت با توپ و بدون توپ و نحوه کنترل توپ توسط آن‌ها به قدری طبیعی از آب درآمده که نفس را در سینه حبس می‌کند. سرعت بازی به میزان قابل توجهی کم و متعادل شده تا بازیکن بتواند نبض بازی را بدست بگیرد و برای حمله‌های خود قدم به قدم استراتژی بچیند. چون، دیگر محور حمله‌ها تنها بر پایه ضدحمله نیست و بازی شما را به سمتی سوق می‌دهد که از لایه‌های دفاعی خود تا لایه‌های دفاعی حریف به مرور حرکت روبه جلو داشته باشید. مختصرا می‌توان گفت هسته گیم‌پلی چنان طراحی شده است که همه چیز گواه یک تجربه مبتنی بر اتفاقات واقع‌گرایانه را بدهد. گرافیک درون زمین، استادیوم‌ها و بازیکنان تا دلتان بخواهد پالیش شده است و این شاید بزرگترین تغییر بازی eFootball PES نسبت به نسخه‌های پیشین خود باشد. PES 2020 بیش از اینکه یک بازی فانتزی ورزشی با شور و هیجانات در لحظه فراوان باشد، حالا تبدیل شده است به یک شبیه ساز مسابقات فوتبال مبتنی بر واقعیت که شاید برای زدن یک گل بیش از حد فکر شما را به خود مشغول کند. طرفدارانی که PES را به خاطر بازی‌های پرگل و سوپرگل‌های عجیب و غریبش دوست داشتند حالا شاید نتوانند آن لذت همیشگی را در این سری تجربه کنند. با اینکه FIFA از مدت‌ها قبل چنین استراتژی‌ای را پیش گرفته بود، نمی‌توان فرمول گیم‌پلی جدید PES را تنها یک تقلید از آن دانست. بلکه، PES با حرکت به سمت واقعی شدن، مقداری به ریشه‌های خود پایبند است و این موضوع باعث شده است تا ساختار آن هنوز یکتا باقی بماند. 


اولین چیزی که در نمایش مستطیل سبز نظر من را جلب کرد، زاویه پیش‌فرض جدید دوربین به نام "استادیوم" بود که به شدت برای من تجربه لذت‌بخشی را به همراه داشت. زاویه دوربین کمی کج‌تر شده و ناحیه مسطح تری از زمین را به نمایش می‌گذراد که برای تسلط در پاس‌های عرضی بسیار مناسب است. این زاویه با ترزیق رئالیسم به روح بازی موجب پیشرفت خوبی در گیم‌پلی می‌شود، مخصوصا اگر در یک ورزشگاه نام‌آشنایی چون تئاتر رویاها یا آلیانز آرنا مشغول بازی باشید. این واقع‌گرایی به حدی شدید است که در زمان ضدحمله های تندوتیز لنز دوربین از دنبال کردن توپ جا می‌ماند و کمی طول می‌کشد تا سرنوشت توپ ارسالی و اینکه کدام بازیکن صاحب توپ شده مشخص گردد انگار که یک فیلم‌بردار مستقر در پشت پنجره لنز دوربین واقعی نتوانسته خود را با جریان بازی هماهنگ کند. هرچند در بعضی موارد این حجم از واقع‌گرایی موجب کشیده شدن گیمر از متن به حاشیه می‌شود ولی به جهت شباهت با دنیای واقعی در نهایت به مانوس شدن هر چه بیشتر گیمر کمک خواهد کرد. 



بعلاوه، سیستم اضافه شده “finesse dribble” به شما اجازه دریبل های ریزنقشی به وسیله آنالوگ راست را می‌دهد که در مواجهه‌های یک به یک به دادتان خواهد رسید. این قابلیت به شما کمک می‌کند تا زمانی که پا به توپ شدید و بازیکنی را برای پاس‌دادن نیافتید با انجام مانورهایی زمان بیشتری بخرید تا هم‌تیمی‌هایتان در موقعیت‌ مناسب‌تری قرار گیرند. شاید با استفاده از این دریبل‌ها نتوانید به راحتی بازیکن حریف را پشت سر بگذارید ولی در صورت استفاده بجا از این سیستم این امکان به شما داده می‌شود تا فضای مناسبی برای حرکت و تصمیم بعدی خود داشته باشید. 
المان دیگری به نام “miss kick” به بازی اضافه شده است که تاکید بسیاری بر خطاهای سر زده از بازیکنان دارد. زمانی که توپ به بازیکن می‌رسد سرعت توپ، پلی‌استایل بازیکن، درجه مهارت او و پوزیشن او زمانی که توپ را دریافت می‌کند همه در نحوه کنترل توپ موثر خواهند بود. این سیستم از پاس‌های پینگ پونگی و خسته‌کننده برای حریف مقابل جلوگیری می‌کند. به طور مثال اگر یار شما در نقطه‌ای دور قرار دارد و بازیکن حریف او را پرس کرده احتمالا باید از پاس دادن به او صرف نظر کنید. هم‌چنین، زمانی که زاویه خود را برای شوت کردن بسته می‌بینید یا توسط یک یا دو دفاع تحت فشار هستید زدن شوت به سمت دروازه نتیجه‌بخش نخواهد بود و دقت مطلوب و کافی را نخواهد داشت.. در نتیجه بازیکن قبل از اینکه توپ از پایش جدا شود می‌بایست بیشتر به عواقب تصمیماتش فکر کند.



نگاه داشتن دکمه سرعت دیگر همیشه مفید نخواهد بود و PES 2020 از شما می‌خواهد که کمی خردمندانه‌تر از آن استفاده کنید. هم‌چنین دوبار tap کردن دکمه سمت چپ-پایین به شما اجازه می‌دهد تا اگر یک وینگر سریع در اختیار دارد توپ را به پشت دفاع بیاندازید و با او وارد یک کورس شوید. فیزیک حرکتی توپ هم بهبودهایی داشته است و دیگر توپ مانند آهنربا به شکل معجزه‌‌آسایی به پای بازیکن نمی‌چسبد و می‌بایست قبل از پاس‌دادن محاسبات لازمه انجام گیرد. از شوت‌های برق‌آسا که توپ تا دروازه یک مسیر خطی را طی می‌کند نیز در طول بازی کمتر می‌بینیم. PES 2020 زمانی که در مستطیل سبز مشغول بازی هستید از شما سوالات زیادی می‌پرسد و چالش‌های فراوانی به شما نشان می‌دهد و فقط آن دسته از گیمر‌ها که حال و حوصله رویارویی با این چالش‌ها و هم‌چنین روحیه یادگیری دارند از این آزمون سرافراز بیرون می‌آیند و به تبع آن لذت خواهند برد.
سیستم لایسنس تیم‌ها، بازیکنان و استادیوم‌ها که گویی مهر تغییرناپذیری خورده بود و هیچ‌کس امیدی به بهبود این وضعیت نداشت امسال طلسمش شکسته شده و شاهد تغییرات بسیار امیدبخشی در این زمینه بودیم. شاید همچنان نشود که با تیم‌های حاضر در لیگ بوندسلیگا آنگونه که به مذاق طرفدارانش خوش بیاید بازی کرد ولی از آن طرف کل لیگ Serie A ایتالیا و تمامی بج‌های مربوطه آن لایسنس شده اند. حالا دیگر یوونتوس به صورت اختصاصی در انحصار PES خواهد بود و این بدان معناست که دیگر از حضور این تیم به صورت رسمی در FIFA خبری نخواهد بود. با قرارداد بلند مدتی که کونامی با باشگاه محبوب منچستریونایتد بسته است می‌توانید بدون هیچ کم و کاستی از بازی با این تیم در ورزشگاه اختصاصی این تیم یعنی تئاتر رویاها بازی کنید و دیگر نام غریب Man Red را به فراموشی بسپارید.

همان‌طور که گفته شد، عمده تغییرات نسخه 2020 بازی مربوط می‌شود به زمین سبز بازی و این دقیقا همان جایی است که شما بیشتر وقت خود را سپری می‌کنید. تمرکز بیش از حد کونامی در این قضیه سبب شده تا بخش‌های نظیر myclub پیشرفت چندانی نداشته باشد و هم‌چنان نتواند در قامت رقیب در مواجهه با ultimate team بازی FIFA قد علم کند. این بخش که تقریبا محبوب‌ترین بخش بازی محسوب می‌شود به شما اجازه می‌دهد که تیم خود را از پایه بسازید و آن را در نبردهایی به صورت co-op ، حریف‌های آنلاین و یا به صورت آفلاین در مصاف با هوش مصنوعی محک بزنید. البته به شخصه تجربه خوبی از matchmaking این قسمت نداشتم و پیدا کردن یک بازیکن آنلاین تا این لحظه بسیار طاقت‌فرسا و ناامیدکننده بود. حتی گاهی اوقات بعد از مدت‌ها جستجو یک پلیر با قدرتی بسیار پایین‌تر نصیب من شد که بازی به هیچ وجه چالش برانگیز نبود و rate های مربوط به تیم‌ها سنخیتی نداشت. سیستم پیشرفت rate بازیکنان اندکی تغییر کرده و دیگر نیاز نیست برای پیشرفت بازیکنان 11 نفر شروع کننده را از بازیکنانی با rate مینیمم بچینید و یا بازیکن دلخواهتان را تحت تمرین‌های سخت و طاقت‌فرصا قرار دهید. بخش Become A Legend نیز با اینکه به این سری برگشته ولی باز هم نمی‌تواند بازیکن را بیشتر از گذشته سرگرم کند و به مرور به یک تجربه تکرارپذیر تبدیل می‌شود. البته ما نیز عادت کرده ایم که انتظارات خود را از عناوینی که هر سال منتشر می‌شوند تا حد زیادی پایین بیاوریم و دلخوش به بهبود نسبی و حتی در بعضی موارد بدتر نشدن مکانیزم‌های دوست داشتنی آن‌ها باشیم.



Master league در بین مدهای قابل بازی شاید دستخوش بیشترین تغییر و بهبود شده است و کونامی به شما اجازه می‌دهد در کنفرانس‌های مطبوعاتی دیالوگ‌های خود را از بین موارد موجود انتخاب کنید، به تماشایی کات سینس‌های سینمایی بشینید و بیشتر از قبل با تیم و کاراکتر مربوطه همزاد پنداری کنید. هنوز هم شاید رقم‌های قرارداد عجیب و غریب در پنجره‌های انتقال بازیکنان هستیم ولی در کل مبلغ قرارداد ها با توجه به ارزش بازیکنان منطقی‌تر شده و این اعداد بیشتر با دنیای واقعی سنخیت دارند. دیگر شاهد این نخواهیم بود که یک تیم برای خرید یک بازیکن 35 ساله که در آستانه بازنشستگی قرار دارد بریز و بپاش کند ولی از طرفی کسی هم نمی‌تواند جلوی باشگاه متمول PSG را برای خریدهایی از این دست بگیرد. در کل باید گفت این قسمت هم آنقدری که در قسمت سینماتیک اتفاقت جدید به همراه آورده در قسمت منوها و انتخاب‌ها حرف زیاد جدیدی به میان نیاورده است. روی هم رفته نه My-club و نه Master-league هیچ‌کدام پکیج کاملی نیستند که بتوانند تا زمان انتشار PES 2021 شما را سرگرم کنند. 



هوش مصنوعی بازی اما هنوز حال آشتفته ای دارد. در زمانی که حمله می‌کردم بعضی وقت‌ها با دفاع‌های سرسختی روبرو می‌شدم که شدیدا به سمتم هجوم می‌آوردند و گاهی وقت‌ها نیز در همان موقعیت مشابه دفاع واکنش خاصی از خود نشان نمی‌داد و به دور از هرگونه پرس یا درگیری به صورت منفعل در جایش باقی می‌ماند. الگوریتم تصادفی عمل کردن بازیکنان در چنین شرایطی هنوز جای کار دارد و می‌بایست کمی پولیش شود. البته در جاهایی از بازی هم هوش مصنوعی عملکرد قابل قبولی از خود نشان داد. به طور مثال بارسلونا بیشتر تمرکزش روی تیکی‌تاکا بود و در وسط زمین توپ را پخش می‌کرد. این در حالی است که منچستریونایتد از توپ‌های بلندتری استفاده می‌کرد و شانس خود را با گل زنی توسط سانتر و بازی از کناره‌ها امتحان می‌کرد. 
سیستم داوری و ری‌اکشن‌های بازیکنان هنگام برخورد با یکدیگر دیگر نقطه ضعف بازیکن محسوب می‌شود. در کورس‌های تن به تن و برخوردهای کم تنش که انتظار می‌رود جریان بازی ادامه پیدا کند، بعضی وقت‌ها یک بازیکن به کناری پرت می‌شود و داور سراغ کارت‌هایش می‌رود. از آن طرف، درست زمانی که یک تکل خشن بر روی یک بازیکن می‌رود به شکل ناباورانه‌ای خطا گرفته نمی‌شود. از این دست اتفاقات داوری نه همیشه ولی در بزنگاه‌هایی که فرصت خوب حمله فراهم شده است کمی ریتم بازی را می‌گیرد. درست در زمانی که دارید در فضای شبه-واقعی بازی لذت می‌برید ممکن است با یک کارت زرد بی‌جا، داور شما را به مصنوعی‌ترین دنیای ممکن پرت کند. به هر حال انتظار این را بکشید که در نسخه 2020 اختلاف نظر زیادی با داور پیدا کنید و صد افسوس که برنامه 90 هم چند وقتی است تعطیل شده و به داد شما نخواهد رسید!

جمع بندی

شعار این نسخه "بازی کردن یعنی باور داشتن" است و در بسیاری از موارد مبتنی بر گیم‌پلی نیز درست از آب درآمده است. انیمیشن های حرکتی بازیکن‌ها، جزئیات استادیوم‌ها و نورپردازی همگی یه واقعیت قابل باور را شکل داده‌اند. نبض بازی اندکی کند شده است و به جای ضدحمله‌های برق‌آسا، گیمر را به سمت تبیین استراتژی و بازی متفکرانه سوق می‌دهد. در کنار این مسائل اندکی تکرارپذیری در بعضی مدهای بازی و منو‌ها دیده می‌شود که احتمالا تمرکز اصلی سازندگان در نسخه بعدی باشد. بر خلاف نسخه‌ای گذشته با تجربه PES 2020 کمی متقاعد شدم که کونامی این بازی را در مسیر درستی قرار داده و واقعا به دور از اینکه برنده کدام است قصد رقابت جدی با سری FIFA را دارد.

نکات مثبت
گرافیک واقع‌گرایانه و پرداخت به جزئیات
پیاده سازی فیزیک و انیمیشن‌های حرکتی توپ و بازیکنان
دور شدن هسته گیم‌پلی از رویکردهای فانتزی به رویکردهای واقعی
نکات منفی
تکرارپذیر شدن حالت‌های my-club و master-league
داوری ناامیدکننده 
هوش مصنوعی متوسط
نمره : 8.5/10